By Cik Ben
Jadi pemimpin di negara Indonesia jenis kelamin apo ajo, asal idak ‘anangino’ buli ajo. Ngapo idak! Itukan hak warga negara dijamin dekek undang-undang.
Pertanyaannyo, mecamano kalu calon itu mendidik-didik orangnyo? Itu jugo buli. Tegantung dekek masyarakat, endak milihnyo apo idak. Cuman biasonyo, kajian seorang profesor itu cuman kaum intelektual nangsuko. Kajian Si Buyan, cuman orang buyan pula nangsuko nganingnyo. Kajian Sang Ustad cuman orang beriman ajo pulo nangendak nganingnyo.
“Tapi tolong nian ndan…….Apo nang Cik kecekkan ko jangan nian dipublikasikan yo…..! Ado nangtesinggung, berangnyo kelak, selesai kito dibueknyo”, pesan Cik Ben pas ngota di Lepau Kopi Dusun Cahayo Negeri.
“Jadi balik crito soal tino kalu jadi walikota tadi Cik?” tanyo Joni sambil mandikan ayam bangkoknyo di rusuk (Samping) rumah.
Balik cerito, jelle Cik Ben. Tino itu bisa padek jugo jadi walikota asal syaratnyo.
“Syaratnyo?” sella Joni.
“Kelak dulu…..Idak pacak cepek- cepek kito ngekajinyo ko. Kau ko tula cok endak cepek ajo”, tegur Cik Ben agak berang.
Jadi tino tu syaratnyo, kalau kito analogikan dekek ayam tino, pertamo jangan yang makan telur. Ayam tino cok makan telur idak pacak pakai. Kedua, bulu musti tebal, khususnyo disayoknyo. Ngapo? Kalu banyak bulu, biasonyo berapo ajo telur nangdieraminyo, nette galo.
Ketigo, minimal kakinyo bebbek batu rantai. Apolagi kalu diadu mainnyo ngalung, ngonde dekek pukulannyo seton-seton. Ikolah calon walikota idial.
“Ado sebuah ketinggalan syaratnyo tu cik?”
“Apotu”.
“Pilihlah ayam tuo, bukan ayam mudo. Soalnyo ayam mudo tu, telur pertamonyo idak pacai pakai”, kato Joni cak kio nian.
Ngangguk ajo Cik Ben, tegak langsung berasak pai. Enyo idak tau kalu rego pur kini mahal.